Station 8 - Nederlands

Station Bever-Mens-conflict

Castor-Transport in de Eifel

Terwijl de lynx in het Nationaal Park al zijn sporen achterlaat, zullen de bruine beer en de wolf misschien nooit meer door de Eifelbossen zwerven. Castor fiber, de bever, kwam door middel van de mens, terug. Tussen 1981 en 1989 haalden natuurbeschermers 12 bevers uit Oost-Europa hier naar de Noordeifel. Die hadden zich in 2005 al vermeerd in talrijke familiegroepen, in totaal 200 dieren.

Bever & Co in het Nationaal Park

Vroeg of laat zal de bever alle geschikte levensruimten in het Nationaal Park hebben bevolkt. En we kunnen erop rekenen dat een frequente metgezel van de bever ook weer zijn weg hierheen zal vinden: de Europese otter.

Hoeveel natuur willen we?

In een Nationaalpark heeft de natuur absoluut voorrang. De mens is hier alleen maar te gast – ook al is hij een graag geziene gast. Hoewel alleen in natuurbeschermingsgebieden, kunnen veel, juist grote wilde dieren niet overleven. Ze hebben extra ruimte nodig in onze cultuurlandschap en moeten tussen de beschermde gebieden kunnen trekken.

Dat gaat alleen als wij zulke diersoorten in onze leefruimte tolereren. De Eifelbever, die zich steeds meer verspreidt, is daarvoor een voorbeeld. Hoeveel bevers willen we dus?

Het volgende gesprek zou zich kunnen afspelen tussen een bever en een ‘bevertegenstander’:

Tegen: De grootste passie van de bever is het kappen van bomen. Daardoor vernietigen ze onze mooie bossen waarop we zo trots zijn. We hebben hier geen bevers nodig!

Bever: Natuurlijk gebruiken we bomen, als voedingsbron en om onze burchten en dammen te bouwen. Maar onze behoefte aan bomen is beperkt en bovendien maken we plaats voor jonge, soortenrijke bossen.

Tegen: Daar waar de bever onderaardse gangen en hollen graaft, vormen ze een bedreiging voor dammen en dijken en verhogen daarmee een overstromingsrisico. Weg met de bever!

Bever: Klopt, we ondermijnen ook dammen. Maar iedere beverexpert heeft een hoop advies op voorraad hoe men dit door eenvoudige bouwmaatregels kan verhinderen. Trouwens: De schade die de muskusratten hebben veroorzaakt, die jullie meer dan 100 jaar geleden uit Noord-Amerika hebben ingevoerd, is veel groter.

Tegen: Wij hebben ons landschap van zuiveringsinstallaties, afvoerkanalen of lozingspunten voorzien, waardoor alles in de waterhuishouding op orde is. Dat interesseert de bever niets. Ze bouwen overal, verstoppen de afvoerbuizen en zorgen ervoor dat opvangbassins overlopen. Dat is ondraaglijk!

Bever: Intelligente mensen houden rekening bij hun waterbouwwerken met ons bevers en beschermen die voor onze interventies. Ach ja, intelligente mensen weten ook dat wij bevers jullie op andere plaatsen met het herstel van wateren uiterst waardevol en bovendien kosteloos van dienst zijn.

Tegen: Deze vraatzuchtige bevers storten zich op de akkers van de boeren, eten mais, bieten en graan op. Wij willen geen bevers, behalve in de dierentuin en in natuurbeschermingsgebieden.

Bever: Ons voedselscala bevat 150 tot 300 plantensoorten – grassen, kruiden, waterplanten, populier, wilg, els, iep, zwarte kersen en nog veel meer. Alleen daar waar jullie zelf de natuur aan de wateren teruggedrongen hebben, gaan we ook weleens de akkers op. Daar zouden jullie eens over na moeten denken!

Tegen: Bevers graven aan de oevers van rivieren en beken – het gevolg daarvan is dat oeverstraten worden onderspoelt, tractoren op de akkers wegzakken! Dat hoeven we van jullie niet te accepteren!

Bever: Wisten jullie eigenlijk dat 95 procent van de zogenaamde beverschade op zijn hoogst 20 meter van de oever van een beek of rivier ontstaan? En hebben jullie na de overstromingen van de laatste jaren nog steeds niet geleerd dat je de uiterwaarden niet mag dichtbouwen en de akkers niet tot aan het water mogen reiken?

Tegen: Bevers vermenigvuldigen zich als de konijnen. Ooit verschijnen ze nog eens in mijn tuin, kappen tuinhekken en fruitbomen. Bevers? Nee, bedankt!

Bever: Ten eerste houden we ons aantal zelf onder controlle door middel van reviergevechten en geboortebeperking. Ten tweede hebben jullie onze natuurlijke vijanden zoals de wolf, beer en lynx zelf uitgeroeid. Ten derde: Hebben jullie ons in de schemering weleens geobserveerd? En? Zijn jullie niet blij dat we er weer zijn?